Lösemili Fırat’tan hepimize mesaj var

Bugün dünya kanser günü…

15 yaşında Fırat Kutay Topraktepe de bu hastalıkla mücadele eden binlerce savaşçıdan sadece biri.

Ekim ayından bu yana lösemiyle mücadele eden Fırat’ın umut dolu mesajlarına gelin kulak verelim:

“Adım Fırat Kutay Topraktepe.

Sivaslıyım. Antalya’da yaşıyorum.

Ekimin dokuzunda lösemi tanısı kondu. O zamandan beri lösemi savaşçısıyım.

Sabah uyanıyorum. Hastaneye gidiyoruz. 3- 4 saatlik bir tedavi sürecim oluyor. O süre içerisinde hemşirelerle sohbet ediyorum. Seda hoca geliyor onla beraber hastalığım hakkında, durumum hakkında konuşuyoruz. Gülüyoruz eğleniyoruz.

Ardından eve gidiyorum, 2 gibi falan. Eve geldiğim zaman kahvaltımı yapıyorum. Bazen midem bulanıyor, yapamıyorum. Dart oynuyorum, bilgisayara bakıyorum, sanatla uğraşıyorum.”

“Hastane insanı boğuyor”

“Bazen gittiğimiz hastanede kaldığımız oluyor aylarca. 82 gün kaldım mesela. Adı üstünde hastane insanı boğuyor böyle.”

“Yediklerinizin, içtiklerinizin kıymetini bilin”

“Zorluklar oluyor işte. Yemem, içmem beni en çok zorlayan. Yediklerinizin, içtiklerinizin kıymetini bilin. Çiğ köfte olsun, şırdan olsun, mumbar olsun, sakatatlar olsun o tarz yemekleri çok özledim.”

“Annemle babamın bana verdiği moral çok yüksek”

“Aileniz çok bilinçli olmasa bile sizin bilinçli olmanız gerekiyor. Ailenizin size destek olması gerekiyor. Babam İzmir’de yaşamasına rağmen her hafta gidiyor geliyor. Annem her zaman gece-gündüz yanımda oluyor, ne istesem yapıyor. Annemle babamın bana verdiği moral çok yüksek.”

“Umudunuzu kaybetmeyin, kaybettiğimde değerlerim kötüye gitti”

“Umutlarını kaybetmemelerini istiyorum. Bunu ben yaşadım gördüm. Umudumu kaybettiğimde değerlerimin düşüp kötüye gittiğimi fark ettim. Her zaman kendinize bir uğraş bulun. Kafanız boş kalmasın. Boş kaldıkça beyin düşünür.”

“Stat hazır boşken losemi hastalarını statlara alsınlar”

“Galatasaraylıyım öncelikle. Güzel bir motive kaynağı ama bazen de maç kaybettiğimizde pek fazla motive kaynağı olmuyor. Mesela şu anda korona, statlar boş. Boş stada aslında belli izinlerle bu hastalıkla mücadele eden bir kaç insanı alıp koyabilirler. Sosyal mesafe var. Çünkü normalde gidemez o insanlar kalabalığa giremezler. Hazır stat boşken lösemi hastalarını alıp statlara koyabilirler.”

“İnsanların ilik donörü olmalarını istiyorum”

“Lösemi konusunda ise insanların duyarlı olmasını düzenli kan bağışı  yapıp ilik donörü olmalarını istiyorum. Bu gerçekten bir kişinin hayatını kurtarabilirsiniz bu çok önemli nokta.”

“Değerini bilsin herkes, çünkü yarın yapabileceğinin garantisi yok”

“Bu süreç bittiğinde muhtemelen ilk çiğ köfteciye giderim. Ardından bir kışsa kayak yapmak isterim. Çok canım çekiyor ama sakatlanmam falan sıkıntı olduğu için gidemiyorum. Onun ardından muhtemelen yine yemek yerim. Babamdan, annemden rica ederim. Yeni şehirler görmek… Yapamadığım şeylerin, özlem duyduğum şeylerin biraz aslında keyfine varmak isterim. Değerini bilsin herkes. Çünkü yarın yapabileceğinin garantisi yok.”