HET ONVOLTOOIDE VERHAAL VAN EEN ERECONSULAAT…
* De niet-diplomatieke houding van de Honorair Consul en zijn team, aangesteld door Turkije voor de Nederlandse stad Amersfoort.
* Is het Ereconsulaat, waar functies zoals ‘secretaris-generaal’ en ‘marketingmanager’ worden genoemd, opgericht met handelsdoeleinden?
* De Honorair Consul, die recht heeft op solidariteit met zijn teamleden, moet toleranter zijn om de relaties te verbeteren, vooral gezien het gebrek aan diplomatieke etiquette in de omgang met de media.
Geschreven door İlhan KARAÇAY
Het eerste artikel ging over het optreden van de Honorair Consul en zijn drie medewerkers zonder stropdas tijdens de opening van het Ereconsulaat, in het bijzijn van onze ambassadeur in Den Haag en andere consuls.
Na dit artikel reageerden sommigen dat het gebrek aan een stropdas niet belangrijk was. Hierop schreef ik een tweede artikel met de titel: “Degenen die niet begrijpen wat ze lezen of met opzet kritiek leveren”.
Na het publiceren van deze twee artikelen ontmoette ik Honorair Consul Titus Kramer en zijn team op een receptie. Tijdens een kort en beleefd gesprek maakte Kramer een grapje: “Misschien schrijf je op een dag een positief artikel over ons.”
Enkele dagen later ontmoette ik hetzelfde team op een andere receptie en hadden we weer een vergelijkbaar gesprek. Hoewel de gesprekken impliciet waren, waardeerde ik de beleefde houding.
Later besloot ik een verzameling artikelen te schrijven over drie van mijn goede vrienden, die ook Honorair Consul zijn, en hieraan Titus Kramer toe te voegen. Ik schreef lovend over Kramer en noemde hem zelfs in dezelfde adem als mijn andere vrienden: Yıldıray Karaer, Honorair Consul van Antalya in Nederland; Osman Şahbaz, Honorair Consul van Hongarije in Kayseri; en İlyas Keskin, Honorair Consul van Congo in Istanbul.
Na dit artikel voegde ik een notitie toe met de titel “Een noodzakelijke verklaring”.
Dit was een reactie op een bericht van Seyit Seyme, “marketing- en PR-manager” van het Ereconsulaat in Amersfoort, die schreef: “Uw inspanningen om als journalist bij te dragen aan een bredere publieke kennis van consulaire activiteiten zijn prijzenswaardig. Echter, om mogelijke misverstanden te voorkomen, raden wij u aan de feiten grondig te verifiëren voordat u publiceert.”
Ik reageerde hier scherp op: “Zeker, meneer de marketingmanager. Vanaf nu zal ik mijn artikelen grondig laten controleren voordat ik ze schrijf.”
Aan Titus Kramer gaf ik het volgende advies:
“Geachte heer Kramer, alle lovende artikelen die ik over u heb geschreven, zullen door mijn lezers worden gewaardeerd. Maar zoals ik eerder zei, de diplomatieke ongeschiktheid van de medewerkers die u hebt aangesteld, kan u in de toekomst in verlegenheid brengen. Bovendien, zoals ik eerder heb opgemerkt, bestaan er in consulaten geen functies zoals ‘secretaris-generaal’ of ‘marketing- en PR-manager’. Volgens gezamenlijke vrienden hebben uw medewerkers ongepaste opmerkingen gemaakt over mij en mijn journalistieke werk. Hopelijk zullen ze na mijn laatste publicatie begrijpen wat echte journalistiek inhoudt.”
Na deze publicaties verwachtte ik een bedankje van Titus Kramer, maar er bleef een lange stilte.
Vorige week publiceerde ik een nieuwsbericht over een handelsdelegatie van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Handel die naar Turkije zou reizen.
Daarop ontving ik een WhatsApp-bericht van het Ereconsulaat in Amersfoort, waarin activiteiten van het consulaat werden beschreven. Hierop maakte ik een nieuwsconcept.
TURKIJE-NEDERLAND SAMENWERKINGSRACE: ONZE HONORAIRE CONSUL-GENERAAL TITUS KRAMER SLUIT ZICH AAN.
Na de beslissing van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Handel om met een grote delegatie naar Turkije te reizen, zal Kramer actief zijn in drie hoofddomeinen.
Geschreven door İlhan KARAÇAY:
Na mijn eerder gepubliceerde nieuwsbericht, getiteld, “Nederlandse economische missie naar Turkije: Nederlandse minister van Buitenlandse Handel ontmoet Turkse zakenwereld”, kwam er nog meer goed nieuws van onze Honorair Consul-Generaal in Utrecht-Amersfoort, Titus Kramer.
Titus Kramer kondigde drie belangrijke activiteiten aan om de diverse relaties tussen Turkije en Nederland te versterken.
De verklaring van Kramer luidt als volgt:
“Met als doel de betrekkingen tussen Turkije en Nederland te versterken, zijn wij begonnen met activiteiten op drie hoofddomeinen: ‘Bedrijfsleven’, ‘Kunst en Cultuur’, en ‘Historische banden’.
De werkzaamheden op deze gebieden zijn erop gericht de samenwerking tussen de bevolking van beide landen te bevorderen, culturele en artistieke uitwisselingen te ondersteunen en het begrip van ons gedeelde verleden te verdiepen.”
DRIE HOOFDACTIVITEITEN
Bedrijfsleven
Om de handelsrelaties tussen Turkije en Nederland te versterken, creëren we samenwerkingskansen in het bedrijfsleven en verstevigen we de economische banden tussen beide landen. In dit kader streven we ernaar bruggen te slaan op het gebied van handel en investeringen en zakelijke ontmoetingen te faciliteren.
Kunst en Cultuur
Door culturele en artistieke interacties tussen Turkse en Nederlandse gemeenschappen te bevorderen, willen we het rijke erfgoed en de moderne artistieke creaties van beide landen samenbrengen. De evenementen die in dit kader worden georganiseerd, dragen bij aan de verdieping van de culturele banden.
Historische Banden
Door het gedeelde historische erfgoed van Turkije en Nederland bloot te leggen, willen we de wortels van de langdurige vriendschap en samenwerking tussen beide samenlevingen ontdekken. Onderzoek naar historische banden biedt de mogelijkheid om onze toekomstige relaties op stevigere fundamenten te bouwen.”
Voorafgaand aan publicatie, stuurde ik naar Titus Kramer, bovenstaande en onvoltooide bericht en volgende notitie:
“Geachte heer Kramer,
Het was zeer aangenaam om na lange tijd een bericht van u te ontvangen. Zoals u kunt zien, heb ik uw bericht omgezet in een nieuwsartikel. Maar dit is uiteraard niet voldoende. Als u bij de foto’s die u hebt gestuurd uitleg wilt geven, voeg ik deze graag toe aan het artikel. Laat het me weten als er andere punten zijn die u wilt toevoegen. Met vriendelijke groet, İlhan.”
Helaas bleef er ook hier een reactie uit. Omdat ik vermoedde dat mijn bericht misschien niet was gezien, stuurde ik nog een bericht naar Kramer:
“Onderaan van de Nederlandse tekst, staat een brief voor u.”
Zijn enige reactie was: “Ik heb het gezien.”
Daarna bleef het opnieuw stil.
Ik vertelde een gezamenlijke vriend van Kramer over de situatie, die aan hem vroeg:
“Waarom reageer je niet op Karaçay? De man schrijft zulke mooie dingen over jou.”
Kramers antwoord was: “Hij schrijft mooie dingen over mij, maar hij bekritiseert mijn team. Ik ga door met dit team en zal het Ereconsulaat anders maken dan de anderen.”
Toen ik dit hoorde, zei ik tegen mijn vriend:
Toen ik dit hoorde, zei ik tegen mijn vriend: ‘Natuurlijk kan hij op de manier die hij wil ereconsul zijn en samenwerken met zijn team. Maar goed, is het doel van deze man dan niet het ereconsulaat, maar alleen handel drijven?’
Zo beste lezers, zo bleef mijn bericht onafgemaakt zoals hierboven.
Na al deze gebeurtenissen moet ik een situatiebeoordeling maken:
DE ERECONSULATEN EN DE SCHADUW VAN DİPLOMATİEKE PRİNCİPES
Al deze gebeurtenissen dwingen mij om de fundamentele rol en houding van een Ereconsulaat in een breder kader te evalueren. Ereconsulaten zijn belangrijke diplomatieke elementen die Turkije vertegenwoordigen in het buitenland. Deze vertegenwoordiging is niet beperkt tot handelsbetrekkingen, maar omvat ook het versterken van culturele en sociale banden en het bevorderen van de dialoog tussen staten. Echter, de situatie bij het Ereconsulaat in Amersfoort roept vragen op over de betekenis van deze missie.
Allereerst wordt van degenen die in diplomatieke vertegenwoordigingen werken verwacht dat ze zich gedragen in overeenstemming met de cultuur van het betreffende land en de tradities van de diplomatie. Maar hier observeren we het gebruik van titels zoals “marketingmanager”, die niet in lijn zijn met diplomatieke tradities. Deze situatie wekt de indruk dat het Ereconsulaat afwijkt van zijn oorspronkelijke doel en een commercieel instrument wordt. Dit is niet alleen schadelijk voor het imago van het Ereconsulaat, maar kan ook een verkeerd beeld geven van de diplomatieke benadering van Turkije.
Daarnaast mogen de negatieve ervaringen in de relatie met de media niet voorbijgaan zonder lering te trekken. Kritiek moet niet worden gezien als persoonlijke aanvallen, maar als suggesties voor verbetering van de diplomatieke vertegenwoordiging.
Als journalist betreur ik het dat mijn welwillende inspanningen onbeantwoord blijven, niet alleen vanwege mijn eigen positie, maar ook omdat dit een teleurstelling betekent voor een breder publiek dat transparantie en beleefdheid in diplomatieke communicatie waardeert. Toch moet worden benadrukt dat elke kritiek, wanneer correct beheerd, een kans is om te groeien.
Het antwoord van de heer Kramer op mijn kritiek op zijn team, namelijk “Ik ga door met dit team”, herinnert ons eraan dat een diplomatieke houding niet door persoonlijke voorkeuren, maar door een bredere visie moet worden gevormd. Diplomatie krijgt betekenis door de harmonieuze en professionele samenwerking van een team, niet door de inspanningen van één persoon alleen. In dit verband zou een herstructurering van het team, meer in lijn met diplomatieke tradities, niet alleen persoonlijke successen vergroten, maar ook zorgen voor een sterkere internationale vertegenwoordiging van Turkije.
Tot slot mag niet worden vergeten dat het Ereconsulaat niet mag worden gebruikt voor persoonlijke prestige of commerciële doeleinden, maar voor het verbeteren van Turkije’s internationale reputatie. Deze belangrijke functie moet niet alleen dienen voor mensen in een specifieke regio, maar ook bijdragen aan het versterken van het respect voor Turkije.
Ik geloof dat de heer Kramer en zijn team, door de kritiek op een constructieve manier te beschouwen, stappen zullen zetten om de diplomatieke standaarden te verhogen. Deze inspanning zal niet alleen de missie die zij vertegenwoordigen versterken, maar ook hun persoonlijke succesverhalen verrijken.
***
Yorumlar