Trump, politikacıların Van Gogh’u, Devrimcilerin Che Guevara’sı mı olacak?

Şahsım için, üstteki fotoğrafı düzenleyip, ‘Gazeteciliğin van Gogh’u’ yakıştırmasını yapan Ümran Özbalcı‘dan sonra, Bülent Yiğittop da, Trump için ‘Politikaclıların van Gogh’u olacak’ yakıştırması ile bir fotoğraf düzenledi. Altta.

Yiğittop, Trump’un, Che Guevara gibi devrimci olmayı hedefleyeceğini iddia eden bir fotoğraf yakıştırması daha yaptı. Altta.

İlhan KARAÇAY yazdı:

Tahayyül dünyası çok geniştir. Kimileri, hayal ettiklerini yazıya dökerler kimileri de çizerler.
Beğendikleri kişileri, yaptığı işin en büyük uzmanı olarak kabul edenler, o kişiler için en ilginç yakıştırmaları yaparlar.

Örneğin, Sanatçı, Akademisyen ve Yazar Ümran Özbalcı Aria, naçizane şahsımın yazılarını çok beğendiği için, şahsımla ilgili olarak, ‘Gazeteciliğin van Gogh’u’ anlamında bir şeyler çizmişti.

Hollanda’da beğeni ile aranan grafikçi ve sayfa düzenleyicisi dostum Bülent Yiğittop da, ABD eski Başkanı ve bu yılın Başkan adayı Trump’un, bir suikast sonucunda kulağından yaralanmasını, kendi düşünce tarzına göre tasarladı ve iki resim düzenledi.

Trump’un yaralanmasından sonra kulağına sarılan bandaj ile Van Gogh’un kulağını kestikten sonra kullandığı bandaj arasında bir benzerlik yaratan Yiğittop, aynı Trump’un, suikasttan sonra yaptığı yumruk işareti ile, devrimcilerin önde gideni Che Guavera arasında bir bağlantı kurgulayan fotoğrafı düzenledi.

Ne için böyle düşünmüştü Bülent Yiğittop? Kulağını kestiği iddia edilen ünlü Hollandalı ressam Vincet van Gogh’un ortaya atılan ‘abartma’ iddiası ile, Trump’un suikasta uğramasındaki koruma laçkalığını mı dile getirmek istiyordu acaba?

Trump’un, Van Gogh’a benzetilmesi, onun da tıpkı Van Gogh gibi büyük yankılar uyandıran, sıra dışı ve tartışmalı bir figür olmasıyla ilişkilendirilebilir. Van Gogh, resimleriyle sanat dünyasında devrim yarattı; Trump da politikadaki alışılmadık tarzıyla benzer bir etki yarattı. Ancak, Van Gogh’un trajik hayatı ve içsel mücadeleleri, Trump’un politik yolculuğu ile tam anlamıyla örtüşmeyebilir.

Che Guevara benzetmesine gelirsek, bu daha çok Trump’un, karşıtları tarafından bir tür ‘direniş’ figürü olarak görülmesiyle ilgili olabilir. Che, bir devrimci olarak tarih sahnesinde yer aldı ve Trump da kendi politik kariyerinde birçok kuralı yıkarak bir çeşit devrim yaratmak istedi. Ancak, Trump’un devrimci olup olmayacağı veya bu benzetmenin haklı olup olmadığı, zamanla ortaya çıkacak.

Sonuç olarak, bu benzetmeler, Trump’un sıradışı kişiliği ve politik duruşunun toplumda yarattığı etkileri yansıtıyor. Ancak, Van Gogh ve Che Guevara gibi tarihî figürlerle karşılaştırılması, onun politik mirası hakkında farklı perspektifler sunuyor.

Bu değerlendirmeler, Trump’ın siyasi sahnedeki rolünü ve toplum üzerindeki etkisini farklı bir bakış açısıyla ele alırken, onun gelecekte nasıl hatırlanacağı konusundaki tartışmaları da beraberinde getiriyor. Trump, tarih sahnesinde gerçekten bir Van Gogh veya Che Guevara olacak mı, yoksa bu benzetmeler sadece geçici birer metafor mu olarak kalacak, bunu zaman gösterecek.

Bülent Yiğittop’un dillendirdiği Vincent van Gogh ve Donald Trump hakkında bakalım Vikipedia ne diyor:

VIKIPEDIA’DA VİNCENT VAN GOGH

Vincent Willem van Gogh:30 Mart 1853 – 29 Temmuz 1890),Batı sanatı tarihinin en ünlü ve etkili isimlerinden biri olan çoğu hayatının son iki yılında olmak üzere,yağlıboya tabloda dahil olmak üzere yaklaşık 2100 sanat eseri yarattı.

Eserleri arasında manzaralar, natürmortlar, portreler ve otoportreler; bunların çoğu, modern sanatta dışavurumculuğun yükselişine katkıda bulunan fırça çalışmalarıyla.
Van Gogh’un çalışmaları, 37 yaşında kendi kendine yaptığı kurşunla ölmeden önce, ciddi bir ilgi görmeye başlamıştı. Yaşamı boyunca Van Gogh’un yalnızca bir tablosu olan Kırmızı Üzüm Bağı satıldı.

Üst-orta sınıf bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Van Gogh, çocukluğunda resim çiziyordu; ciddi, sessiz ve düşünceliydi ancak zihinsel dengesizlik belirtileri gösterdi. Gençliğinde sanat taciri olarak çalıştı, sık sık seyahat etti, ancak Londra’ya transfer edildikten sonra depresyona girdi. Dine yöneldi ve Belçika’nın güneyinde misyoner olarak vakit geçirdi. Daha sonra sağlıksızlığa ve yalnızlığa sürüklendi. Sanattaki modernist eğilimlerin son derece farkındaydı ve 1881’de ailesinin yanındayken resim yapmaya başladı. Küçük kardeşi Theo onu maddi olarak destekledi ve ikisi uzun bir yazışmayı sürdürdü .

Van Gogh’un ilk eserleri çoğunlukla natürmortlardan ve köylü işçilerin tasvirlerinden oluşur . 1886’da Paris’e taşındı ve burada Empresyonizmin ötesinde yeni yollar arayan Émile Bernard ve Paul Gauguin’in de aralarında bulunduğu sanatsal avangart üyelerle tanıştı . Paris’te hayal kırıklığına uğrayan ve büyüyen sanatsal değişim ve işbirliği ruhundan ilham alan Van Gogh, Şubat 1888’de sanatsal bir inziva yeri ve komün kurmak için güney Fransa’daki Arles’a taşındı . Oraya varınca Van Gogh’un sanatı değişti. Resimleri daha da parlaklaştı ve yerel zeytinlikleri, buğday tarlalarını ve ayçiçeklerini tasvir ederek dikkatini doğal dünyaya çevirdi . Van Gogh, Gauguin’i Arles’a davet etti ve Gauguin’in 1888 sonbaharında gelişini heyecanla bekledi.

Van Gogh psikotik dönemler ve sanrılardan acı çekiyordu . Her ne kadar zihinsel istikrarı konusunda endişe duysa da çoğu zaman fiziksel sağlığını ihmal ediyor, doğru dürüst yemek yemiyor ve aşırı içki içiyordu. Gauguin’le arkadaşlığı, usturayla yaşadığı bir çatışmanın ardından öfkeyle sol kulağını kesmesiyle sona erdi. Van Gogh, Saint-Rémy’deki bir dönem de dahil olmak üzere psikiyatri hastanelerinde zaman geçirdi . Taburcu olup Paris yakınlarındaki Auvers-sur-Oise’daki Auberge Ravoux’ya taşındıktan sonra homeopatik doktor Paul Gachet’nin bakımı altına girdi . Depresyonu devam etti ve 27 Temmuz 1890’da Van Gogh’un tabancayla kendini göğsünden vurduğuna ve iki gün sonra aldığı yaralardan dolayı öldüğüne inanılıyor.

Van Gogh’un çalışmaları yaşamının son yılında sanatsal açıdan eleştirel ilgi görmeye başladı. Ölümünden sonra, Van Gogh’un sanatı ve yaşam öyküsü, büyük ölçüde dul yengesi Johanna van Gogh-Bonger’ın çabaları sayesinde, yanlış anlaşılan dehanın bir simgesi olarak kamuoyunun hayal gücünü yakaladı . Cesur renk kullanımı, etkileyici çizgileri ve kalın boya uygulaması , 20. yüzyılın başlarında Fauves ve Alman Ekspresyonistleri gibi avangard sanat gruplarına ilham kaynağı oldu . Van Gogh’un çalışmaları sonraki yıllarda yaygın eleştirel ve ticari başarı elde etti ve o, işkence gören sanatçının romantik idealinin kalıcı bir simgesi haline geldi . Bugün Van Gogh’un eserleri dünyanın şimdiye kadar satılan en pahalı tabloları arasında yer alıyor . Onun mirası , dünyanın en büyük resim ve çizim koleksiyonunu barındıran Amsterdam’daki Van Gogh Müzesi tarafından onurlandırılıyor ve kutlanıyor .(devam edecek-VIKIPEDİA’DA DONALD TRUMP)